woensdag 5 november 2014

Overdenkingen....

Mijn allerliefste zoon.... 
Nog 3 minuten en het is 4 jaar geleden dat je geboren werd... Zo gehaast dat er werd om je geboren te laten worden... 
Nu 4 jaar verder, ben je een wijsneus, een  kleine grote jongen, met eigen wil... 

Er zijn momenten dat ik weleens boos ben, dat ik je graag met een bordje om je nek op de stoep zet... Want mama zijn is niet altijd leuk... Maar de momenten dat je in het grote bed slaapt naast me, op mn schoot zit te knuffelen,... Ik vaak die gedachten vaak laat varen... (Al moet ik toegeven dat ik soms aftel naar het moment dat alles slaapt ;-) ) 

De afgelopen 4 jaar heb je me geleerd dat ik bergen geduld heb, dat ik na 5 x opstaan 's nachts, ook nog functioneer overdag... Je leerde me dat een moederhart overstroomt met liefde voor haar kind, dat mama's gerust van het rechte pad mogen afdwalen om hun moederhart te volgen in plaats van te 'voldoen' aan al de eisen die we tegenwoordig opgelegd krijgen.... Ik hoop dat we je genoeg tijd en plaats geven om je te ontwikkelen en kind te zijn... Later is goed genoeg... 
Je gaat nu zo graag naar school... Je bent helemaal opengebloeid...  Geniet van je kleine klas en van de vrijheid... 



Geniet van je dagje kleine grote man! Je wordt veel te snel groot... Mama doet haar best wel om je bij te benen... 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten